اگرچه کاکائو در قاره آمریکا منشا گرفته است، کشورهای آفریقای غربی، به ویژه ساحل عاج و غنا، تولیدکنندگان پیشرو کاکائو در قرن بیست و یکم هستند و حدود 60 درصد از عرضه جهانی کاکائو را به خود اختصاص داده اند.
در قرن پانزدهم، آزتک‌ها کنترل بخش بزرگی از آمریکای شمالی را به دست گرفتند و شکلات اسنیکرز خارجی را در فرهنگ خود به کار گرفتند.
شکلات غذایی است که از مغز دانه های کاکائو برشته و آسیاب شده تهیه می شود که به صورت مایع، جامد یا خمیر به تنهایی یا به عنوان طعم دهنده در سایر غذاها موجود است.
کاکائو حداقل از زمان تمدن اولمک قرن 19 تا 11 قبل از میلاد به شکلی مصرف شده است، اکثر مردم میان‌آمریکایی از جمله مایاها و آزتک‌ها نوشیدنی‌های شکلاتی درست می‌کردند.
دانه های درخت کاکائو طعم تلخ شدیدی دارند و برای ایجاد طعم باید تخمیر شوند. پس از تخمیر، دانه ها خشک، تمیز و برشته می شوند.
پوسته برداشته می شود تا نوک های کاکائویی تولید شود و سپس به شکلات کاکائویی، شکلات بدون تقلب به شکل خشن تبدیل می شود.
هنگامی که توده کاکائو با حرارت دادن مایع شد، به آن مشروب شکلاتی می گویند. مشروب همچنین ممکن است خنک شود و به دو جزء آن تبدیل شود: جامدات کاکائو و کره کاکائو.
شکلات شیرینی پزی که شکلات تلخ نیز نامیده می شود، حاوی مواد جامد کاکائو و کره کاکائو به نسبت های مختلف و بدون هیچ گونه شکر اضافه است. پودر کاکائو پخته شده که حاوی فیبر بیشتری نسبت به کره کاکائو است، می تواند با مواد قلیایی برای تولید کاکائو هلندی پردازش شود.
بیشتر شکلات مصرفی امروزه به شکل شکلات شیرین، ترکیبی از مواد جامد کاکائو، کره کاکائو یا روغن های گیاهی اضافه شده و شکر است.
شکلات شیری شکلات شیرینی است که علاوه بر آن حاوی پودر شیر یا شیر تغلیظ شده است. شکلات سفید حاوی کره کاکائو، شکر و شیر است، اما مواد جامد کاکائو ندارد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.